چگونه میتوان چابهار را به قطب تجاری - صنعتی تبدیل ساخت
به گزارش مستر کار شناسایی راه های پویایی و رشد اقتصادی منطقه تجاری اقتصادی چابهار و برداشتن موانع موجود، زمینه ای برای تبدیل این منطقه به قطب تجاری- صنعتی است.
سیاست ها باید بگونه ای رقم بخورد که مشارکت سرمایه گذار داخلی و خارجی را بدنبال داشته باشد و اجرای پروژه ها در چارچوب برنامه زمانبندی محقق شود.
این در حالی است که در سند جامع لجستیک کشور منطقه آزاد چابهار بعنوان یک نقطه حساس تعریف و عنوان شهر لجستیکی بر آن اطلاق شده است، اما پیشرفت طرح های تعریفی در این منطقه باید از شتاب لازم برخوردار شود.
طی یک دهه اخیر تمرکز خاص به توسعه مناطق آزاد کشور بیشتر شده است و این مورد از آنجا جدی تر شد که مقامات ارشد نظام به صراحت نسبت به سرمایه گذاری در این مناطق تاکید کردند تا با تعریف پروژه های خرد و کلان در حوزه های اقتصادی، شاخص اشتغال و کارآفرینی در این مناطق افزایش یابد.
چابهار یکی از مناطق آزاد کشور است که فرصت های بی بدیلی را پیش روی سرمایه گذاران قرار داده، اما با وجود پتانسیل های ممتاز این ستاره درخشان در خطه سیستان و بلوچستان، برای اجرای پروژه های صنعتی – تولیدی – تجاری باید با جدیت کار دنبال شود.
اوایل دهه ۹۰ پروژه های گوناگونی در این منطقه تعریف شد تا با همکاری سرمایه گذاران داخلی و مشارکت سرمایه گذاران خارجی، گام های کوچک، اما مستمر برای توسعه اقتصادی این قطب تجاری کشور برداشته شود، اما در طول این سال ها شرایطی وجود دارد که تعداد طرح های این منطقه به میزان لازم افزایش نداشته است.
بررسی ها نشان داده است صنعت سنگ های تزئینی و نما بدلیل موقعیت چابهار بعنوان تنها بندر اقیانوسی کشور بستری برای رشد صادرات این بخش به حساب می آید، اما از سال ۱۳۹۶ راه اندازی کارخانه سنگ بری در منطقه آزاد چابهار که برای توسعه صادرات این ماده معدنی در چارچوب برند سازی کیفی، رونق اشتغال و درآمدزایی برای منطقه وارد مرحله عملیاتی شد، بعد از واگذاری زمین به نتیجه نرسید.
طی سالهای اخیر سرمایه گذاران داخلی و خارجی گوناگونی در منطقه آزاد چابهار طرح عرضه کرده و موفق به دریافت مجوز فعالیت شده اند، اما آنها همکاری لازم را از دستگاههای خدمات رسان دریافت نکرده اند.
امروز پروژه سنگ های تزئینی و نما که در سال ۱۳۹۶ در چابهار کلید خورد و برپایه زمان بندی و برنامه ریزی باید تا آخر سال ۹۸ به بهره برداری می رسید، اما حالا به جای یک کارخانه تولیدی، زمینی محصور باقی مانده است و در واقع در خوش بینانه ترین حالت هفت تا ۱۰ درصد پیشرفت این طرح در جدول عملکرد منطقه آزاد چابهار لحاظ شده است.
امروز جهت استفاده از کلیه ظرفیت های بالقوه موجود در بخش صنعت، نیاز مبرم به سرمایه گذاری خارجی وجود دارد. تحقق این امر مستلزم تصویب قوانین و مقررات جامعی است که ضمن رعایت منافع مالی ملی، منافع سرمایه گذاری خارجی را در حد معقولی تأمین کرده و زمینه را برای جذب سرمایه آنها فراهم می سازد.
تأمین مالی واحدهای صنعتی فعال در مناطق آزاد از نیازهای اساسی تولید و اشتغال زایی و توسعه است و قوانین و مقررات مناطق آزاد بعد از تصویب مجلس شورای اسلامی و هیات وزیران به مناسبت های مختلفی با عنایت به لزوم تأمین مالی طرح ها کوشیده ضمن تعیین راهکار مناسب برای سرمایه گذاری خارجی و داخلی مشوقی برای سرمایه گذاران بخش خصوصی در این مناطق باشد.
بررسی ها نشان داده است مطابق قانون سرمایه گذار برای ایجاد واحدهای تولیدی – صنعتی زمین را از مناطق آزاد خریداری می کند و طبق آئین نامه نحوه استفاده از زمین و منابع ملی در مناطق آزاد هرگونه استفاده از زمین در قالب طرح جامع مصوب و آئین نامه های داخلی سازمان امکان پذیر است و قیمت فروش هر مترمربع زمین با در نظر گرفتن موقعیت اقتصادی و کاربری زمین بعلاوه هزینه آماده سازی از قبیل تفکیک، تسطیح، خاک برداری، خیابان بندی و زه کشی توسط سازمان تعیین می شود.
مساله مهم سرمایه گذاری در مناطق ویژه اقتصادی و آزاد بهره گیری از تسهیلات بانکی است، اما بهره بانکی بالا از مشکلات در این ارتباط است و هیچ استثنایی در قالب پشتیبانی از سرمایه گذاری انجام نمی گیرد.
نامشخص بودن نرخ ارزی که باید به سمت این مناطق سرازیر شود، هم یکی دیگر از ابهامات سرمایه گذاران در این مناطق است، به صورتی که فشار نوسان و گرانی نرخ ارز گریبان سرمایه گذار را گرفته است.
منبع: mastercar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب