یادداشت اقتصادی؛
نگرانی ها از وضعیت رشد اقتصادی ادامه دارد
مستر کار: عضو اتاق تجاری ایران در یادداشتی زوایای مختلف وضعیت فعلی رشد اقتصادی کشور را تشریح کرده است.
به گزارش مستر کار به نقل از مهر، حسین پیرموذن عضو اتاق تجاری ایران و رییس اتاق تجاری استان اردبیل در یادداشتی به زوایای مختلف دستیابی به رشد اقتصادی پرداخته است که در ادامه می آید.
با نگاهی به شرایط اقتصادی کشور که بیان کننده تورم بالا، کاهش سطح سرمایه گذاری، تنش های اجتماعی و سیاسی، استمرار تحریم ها و مطالبی از این دست است، به نظر تحقق رشد اقتصادی، دور از ذهن می رسد.
همواره در طول سالیان گذشته برنامه های توسعه به ترتیب تدوین شدند و به مرحله اجرا رسیدند؛ اما توفیقی نداشتند چونکه همگی بلندپروازانه و آرمان گرایانه بودند. هیچ کدام واقعیت ها را ندیدند و تنها بر پایه آرزوها نگاشته شدند. حال که از رشد اقتصادی صحبت می شود برمبنای همان متد گذشته از رسیدن به ارقامی چون رشد ۸ درصدی، ۶ درصدی، تبدیل شدن به اقتصاد اول منطقه و غیره صحبت می شود؛ متأسفانه این دفعه هم واقعیت ها را نمی بینیم.
در این بین صندوق بین المللی پول، برای اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۲ رشد ۲ درصدی پیش بینی کرده است. از جانب دیگر بانک جهانی رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۳ را با یک سیر نزولی نسبت به ۲۰۲۲، بیش از ۲.۲ درصد و برای ۲۰۲۴ حدود ۱.۹ درصد در نظر گرفته است. البته بانک جهانی پیش بینی رشد تولید ناخالص ایران در ۲۰۲۳ را ۰.۵ واحد درصد نسبت به گزارش قبلی خود کاهش داده که علت اصلی این کاهش را شرکای تجاری کلیدی و رقابت صادراتی جدید با نفت تخفیفی روسیه اعلام می کند.
این ارقام نشان میدهد که واقعیت های ریشه دار در اقتصاد ایران متفاوت از آن مواردی هستند که دولتمردان برمبنای آنها برنامه ریزی و سیاستگذاری می کنند. زمانی که سطح تورم تا این حد بالا می رود و از سویی برنامه ای برای مهار آن تدوین نمی گردد، به تدریج افت سطح تقاضا را تجربه خواهیم کرد که با ادامه این روند، سطح تولیدات کشور روند نزولی گرفته و در نهایت شاهد کوچک شدن اقتصاد کشور خواهیم بود.
درست است که نهادهای بین المللی رشد حدود ۲ تا ۳ درصدی را برای اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۲ پیش بینی کردند؛ اما نکته اصلی ماجرا اینجاست که این رشد دردی را از معیشت و روند زندگی مردم دوا نمی نماید. درست است که تخریب هر چیزی آسان و احیای آن به شدت سخت است؛ اما در طول ۱۰، ۱۵ سال قبل آنقدر سطح رفاه و معیشت مردم پایین آمده که با این سطح رشد که البته در تحقق آن هم شک و تردید وجود دارد، نمی توان چندان امیدی به بهبود وضعیت زندگی مردم داشت.
اقتصاد ایران مدت های طولانی است که تشنه جذب سرمایه است و به احیای زیرساخت ها نیاز دارد. در صورتیکه کاهش سطح درآمدهای دولت خصوصاً با ادامه فشارهای ناشی از تحریم، او را در تامین منابع برای پرداخت حقوق و دستمزد نیز با چالش مواجه کرده است. با نگاهی به وضعیت بودجه های سالانه و کسری هایی که هر سال شاهد آن هستیم، به خوبی این مسئله را درک می نماییم که اقتصاد ایران درگیر شرایط رکودی است و هم اکنون برنامه ای برای برون رفت از آن وجود ندارد.
نکته نگران کننده ای که وجود دارد، تدوین برنامه هفتم توسعه در همین شرایط است که بنظر می رسد دولت تمام تلاش خودرا می کند تا هرچه سریع تر آنرا تصویب و اجرائی کند. برنامه ای که تا حالا توسط کمیته هایی در بدنه دولت تهیه شده؛ اما انتقادهایی نسبت به آن از طرف بخش خصوصی وجود دارد.
به نظر می رسد تهیه برنامه برای توسعه اقتصادی که لطمه های بسیاری را در طول چند سال قبل متحمل شده است، کار آسانی نیست و نباید خیلی سهل انگارانه از کنار آن گذشت. تکرار جریان بی توجهی های متولیان و تصمیم سازان کشور به پیشنهادهای بخش خصوصی در این بازه زمانی حساس، اشتباه بزرگی است که باید از بروز آن جلوگیری کرد.
با این حال کوشش برای رسیدن به رشد اقتصادی پیش بینی شده برای سال جاری نیازمند برنامه دقیق، کارآمد و جامع است که اساس تدوین آن با رویکرد فعلی حاکم بر اقتصاد و سیاست، بعید به نظر می آید.
از این مطلب مسترکار خوشتون اومد؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان مسترکار در مورد این مطلب
نظرتون درباره ی این مطلب مسترکار چیه؟
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۳ بعلاوه ۵