جلوی افزایش قیمت خودرو های مونتاژی را نمی گیرند؟
مستر کار: بازار خودرو های مونتاژی اینروزها در نقطه جوش قرار دارد؛ خودروهایی که با حمایت های ارزی تولید می شوند، اما همچنان گران تر از نمونه های وارداتی به دست مصرف کننده می رسند. کیفیت، تغییر چندانی نکرده و تحویل ها طولانی است، در حالیکه هر چند وقت یک مرتبه قیمتها گران می شود. اتفاقی که سبب شد وزیر صنعت، معدن و تجارت شخصاً به مبحث ورود کند.
به گزارش مستر کار به نقل از خبر آنلاین روزنامه ایران نوشت: سید محمد اتابک در واکنش به این روند به خودروسازان گوشزد نمود که در صورت ادامه افزایش قیمت ها، دولت تعرفه واردات خودرو را بازبینی خواهد نمود تا تعادل بازار حفظ شود.
اما پرسش اساسی اینست که چرا خودرو های مونتاژی با وجود حمایت های ارزی، همچنان در ایران گران عرضه می شوند؟ حسین رحیمی نژاد، کارشناس صنعت خودرو، با یک بررسی سرانگشتی ساده به «ایران»، می گوید: «قیمت عرضه خودرو های مونتاژی در ایران بسیار بیشتر از کشورهای مبدأ و همسایه است.» او برای اثبات این مورد به چند نکته اشاره می کند: «اگر بخواهیم قیمت عرضه خودرو را با قیمت خودرو در بازار چین مقایسه نماییم، اولاً خودروهایی که از کشور چین صادر می شوند شامل ۱۳ درصد معافیت مالیاتی برای صادر کننده هستند و این سبب کاهش قیمت تمام شده برای مونتاژکار می شود. علاوه بر این، مونتاژکاران قطعات منفصله را وارد می کنند که هزینه تولید در مبدأ را ۱۰ تا ۱۵ درصد پایین می آورد که باتوجه به هزینه کمتر دستمزد و انرژی در ایران، باز به تخمین 5 تا 10 درصد در کاهش هزینه تمام شده نقش دارد. بعلاوه با عنایت به این که شرکتها محصولات را در تعداد عمده چند ده هزارتایی خرید می کنند، می توان مجدداً انتظار کاهش حدود 10 درصدی نسبت به قیمت فروش در چین داشت. بنابراین بعنوان نمونه قیمت یک خودروی 12 هزاردلاری، برای شرکت مونتاژکار، حدود 9 هزار دلار خواهد بود.»
رحیمی نژاد با محاسبه هزینه های جانبی می گوید: «با احتساب گمرک حدود ۳۰ درصد روی قطعات، باتوجه به عمق ساخت داخل اعلامی و همینطور هزینه حمل و نقل حداکثر ۵۰۰ دلار به ازای قطعات هر خودرو، هزینه نهائی واردات قطعات و تولید خودرویی که در بازار چین با قیمت 12 هزار دلار عرضه می شود، برای مونتاژکار، در نهایت باید نزدیک همان 12 هزار دلار باشد.
با فرض اضافه شدن 20 درصد هزینه های سربار و مالیات و... همینطور 20 درصد سود شرکت چنین محصولی باید در بازار ایران با قیمت حدود 17 هزار دلار ارائه شود که با احتساب قیمت ارز دولتی که به این شرکتها تعلق می گیرد، معادل یک میلیارد و دویست میلیون تومان به فروش برسد. این درحالی است که در بازار ایران، همین خودروی حدود ۱۲ هزار دلاری تا دو میلیارد و پانصد میلیون تومان فروخته می شود؛ یعنی حدود ۱۰۰ درصد گران تر از قیمت حقیقی آن. در مورد دیگر محصولات با قیمت های دیگر نیز، شرایط تقریبا به همین صورت است یعنی چیزی حدود 100 درصد گران تر از آن چیزی که باید باشد.»
شورای رقابت وارد میدان شد
برپایه گزارش ها، قیمت گذاری مبهم و صورت های مالی غیرشفاف سبب شده خودرو های مونتاژی با بهایی تا دو برابر هزینه حقیقی فروخته شوند. در واکنش به این وضعیت حتی شورای رقابت و سازمان حمایت هم وارد عمل شدند. سپهر دادجوی توکلی، سخنگوی شورای رقابت در واکنش به این مورد اظهار داشت: «مردم از قیمت خودرو های مونتاژی ناراضی اند.» او باآنکه بر کوشش برای کاهش شکاف بین هزینه حقیقی و قیمت بازار تاکید کرد اما اعتقاد دارد «محدودیت های قانونی و ابهام در صورت های مالی، توان نهادهای نظارتی را در اصلاح نرخها محدود کرده است.»
اما ریشه گرانی خودرو های مونتاژی به چه مسائلی برمی گردد؟ رحیمی نژاد در رابطه با ریشه اصلی گرانی خودرو های مونتاژی توضیح می دهد: «وضعیت موجود به جهت یکی از این دو دلیل است؛ یا سوءمدیریت.»
او تاکید می کند که مونتاژکاری در ایران نه عایدی حقیقی برای صنعت خودرو دارد، نه اشتغال قابل توجه بوجود می آورد و نه سبب کاهش قیمت برای مصرف کننده می شود.
چطور می توان نرخها را کنترل کرد؟
رحیمی نژاد در رابطه با راهکارهای کنترل قیمت ها، می گوید: «یکی از مهم ترین ابزارهای کنترل نرخها واردات خودرو است. رقابت از راه واردات سبب می شود مشتری محصول بهتر با قیمت مناسب تر خریداری کند و مونتاژکاران نتوانند هر قیمتی که می خواهند تعیین کنند. از سوی دیگر، دفاع از تولیدکنندگان حقیقی داخلی باید هدفمند باشد. به جای اختصاص بخش اعظم منابع به مونتاژکاران، بخشی از آن باید به تولیدکنندگان واقعی و بخش دیگری به واردات داده شود تا هم تولید حقیقی شکل بگیرد هم حق مصرف کننده تضییع نشود.»
مونتاژکار یا خودروساز خصوصی؟
برخی کارشناسان باور دارند که تکلیف خودروسازان مونتاژی مشخص نیست؛ آنها به ظاهر خودروساز خصوصی هستند، اما بیشتر قطعات شان از چین وارد می شود و در واقع همان مونتاژی محسوب می شوند. رحیمی نژاد تاکید می کند: «عمق ساخت داخل خودرو های مونتاژی اغلب حقیقی نیست و خیلی از قطعاتی که به نام ساخت داخل ثبت می شوند، در واقع وارداتی هستند. برخی شرکتها ممکنست اعلام کنند مثلا ۳۵ درصد عمق ساخت داخل دارند و بر مبنای آن از معافیت های گمرکی بهره مند شوند، اما در عمل این داخلی سازی کمتر از 20 درصد است و قطعات صرفا از واردکننده یا شرکت های تجاری داخلی خریداری شده که آنها هم بعنوان واسطه این قطعات را از چین وارد می کنند و تولید حقیقی رخ نمی دهد. این مورد قابل کنترل است و با نظارت دقیق می توان شرکت های تجاری و تولیدی را از هم تمایز داد. بنابراین، صرف خرید قطعه از یک شرکت ایرانی، به معنای ساخت داخلی حقیقی نیست و نباید منجر به معافیت گمرکی شود. برهمین اساس، لازم است سازوکار شرکتها دقیق تر بررسی شود.»
منبع: مستر كار
از این مطلب مسترکار خوشتون اومد؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان مسترکار در مورد این مطلب
نظرتون درباره ی این مطلب مسترکار چیه؟
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۳ بعلاوه ۳